PARAPETY KAMIENNE Najczęściej produkowane są z marmuru oraz granitu. Bardzo różny jest w nich układ żyłek i uziarnienia przez co charakteryzują się bogatą kolorystyką. Parapety kamienne należą do grupy parapetów bardzo trwałych, odpornych na wodę i środki chemiczne spotykane w gospodarstwie domowym. Powierzchnia parapetów kamiennych jest szlifowana lub polerowana, brzegi mogą być wyoblone na krawędzi górnej lub górnej i dolnej. Marmur w odróżnieniu od granitu jest kamieniem bardziej miękkim, mniej odpornym na ścieranie, bardziej porowatym – dlatego należy go zaimpregnować odpowiednim preparatem aby parapet nie chłonął zanieczyszczeń. Obok marmuru i granitu należy wymienić parapety z trawertynu. Kamień ten jest bardzo podobny do marmuru, jednak cechuje go większa delikatność, podatność na zarysowania oraz uszkodzenia mechaniczne. Parapety kamienne przejmują ciepło z otoczenia przez co są ciepłe w dotyku. MARMUR SYNTETYCZNY Powstaje z połączenia żywicy poliestrowej (20 %) z piaskiem kwarcowym, mączką dolomitową oraz pigmentami (80%), które odlewa się w formach. Podobnie jak przy parapetach kamiennych – narożniki mogą być zaokrąglone lub ścięte kanciasto, zaś przednia krawędź często jest profilowana w nosek. Parapety z marmuru syntetycznego mają bardzo różne kolory, wyglądem natomiast imitują granit lub marmur. Materiał jest odporny na uderzenia oraz działanie promieni słonecznych.

Na rynku obok wyposażenia obiektów budowlanych: drzwi, okien, bram, rolet i żaluzji, występuje szeroki asortyment moskitier. Moskitiery to elementy osłonowe wyposażone w siatki, których podstawowym przeznaczeniem jest ochrona przed insektami. Są one instalowane w otworach okiennych i drzwiowych. Ze względu na konstrukcję można wyróżnić następujące grupy moskitier: Moskitiery ramkowe okienne – przeznaczone do montażu w oknach ramowych różnego typu: drewnianych, PCV, aluminiowych, otwieranych celem przewietrzenia pomieszczenia. Składają się z ramki (profil prosty lub kołnierzowy), na której rozpięta jest siatka. Moskitiery ramkowe drzwiowe – montowane w otworach, wnękach lub na skrzydle drzwiowym. Ich warianty to: moskitiery drzwiowe skrzydłowe (uchylne, zawiasowe), pojedyncze lub podwójne (stosowane w przypadku drzwi podwójnych lub szerokich wnęk) moskitiery drzwiowe rozsuwane (przesuwne) – stosowane dla drzwi podwójnych lub szerokich wnęk (pojedyncza, podwójna lub potrójna przesuwna rama) Moskitiery rolowane (zwijane) – przeznaczone do montażu we wnękach okiennych (także w skośnych oknach dachowych) i drzwiowych, na zewnątrz lub wewnątrz pomieszczenia. Wizualnie stanowią integralną część okna. Wyposażone w mechanizm sprężynowy. Kaseta, prowadnice i listwa dolna wyposażone są w szczotki uszczelniające.

Ważniejsza niż wartość przenikania ciepła w elementach bram, jest kwestia, jak często i jak długo brama pozostaje otwarta. Aby pod kontrolą utrzymać koszty energetyczne, brama powinna być otwarta najkrócej jak to tylko możliwe. Zautomatyzowana brama, najlepiej wyposażona w inteligentne sterownice, dba o optymalizację warunków cieplnych wewnątrz i na zewnątrz obiektu. Nie ważne czy chodzi o wózek widłowy czy też o ruch większych pojazdów- gdy kierowca musi się zatrzymać aby wysiąść i otworzyć bramę, traci wartościowy czas i powstają niepotrzebne koszty. Problem ten można rozwiązać za pomocą radaru, węzła indukcyjnego albo pilota radiowego, co pomoże w przebiegu pracy w zakładzie. Środkiem zaradczym w przypadku uszkodzeń bram jest przemyślana sensoryka, która zabezpiecza obszar niebezpieczeństwa tak długo, dopóki w pobliżu otwarcia względnie zamknięcia znajdują się osoby, pojazdy lub przedmioty. Pomoc rozwiązaniu tego rodzaju problemów stanowić może również przydatna i właściwie dobrana do sposobu użytkowania technika sterowania. Od maja 2005 roku obowiązują w Europie wymogi normy DIN EN 13241-1 dla urządzeń bramowych w zakresie przemysłowym i prywatnym. Systemy napędów, sterowni i zabezpieczeń odpowiadają wymaganiom europejskiej normy produktu i w większości posiadają sprawdzony wzór budowlany. Podczas zastosowania systemów producenta spełniającego normę, konstruktor bramy i zarządca mają pewność, że spełnione zostały wszystkie wymogi bezpieczeństwa i nie muszą obawiać się późniejszego ryzyka odpowiedzialności.